Torenhoge stress. Bergen werk, een permanente tijdsdruk en het constante gevoel tekort te schieten voor de kinderen. “De dagelijkse routine vrat ons op”, zegt Steve Brookland. “Het ontbrak ons aan tijd. Tijd voor de mooie en eenvoudige dingen in het leven.” En daarom rees bij hem en zijn vrouw Rike steeds weer de vraag: willen wij de komende jaren als gezin echt zo verder leven?
Het echtpaar, beide professioneel fotograaf, antwoordde met een besluit dat alles zou veranderen. Je kunt ook zeggen dat ze aan de noodrem hebben getrokken. Het huurcontract voor de mooie eengezinswoning in de buurt van Keulen, waarin ze zo veel hadden gewerkt, zegden ze op en ze deden afstand van een groot deel van hun bezittingen. En toen vertrokken ze gewoon: een jaar lang met een camper door Europa, met de kinderen, zonder verplichtingen. In mei 2018 zijn ze gestart. ‘Ertussenuit breken’ is de uitdrukking die Steve gebruikt als hij vertelt hoe ze vanuit Keulen zijn vertrokken.
“We wisten dat we vrijer en bewuster wilden leven”, aldus Rike. “We wilden met de kinderen onder de sterrenhemel slapen, aan een kampvuur stokbrood bakken, samen glimwormen in de bosjes ontdekken.”

In hun vriendenkring vonden veel mensen dit besluit drastisch, maar moedig. Maar niemand heeft het hen afgeraden, niemand heeft geprobeerd hen tegen te houden. De nieuwe, eenvoudige levensstijl heeft hen goed gedaan, zeggen ze beiden. Vier borden, vier glazen, vier vorken: wie weinig heeft, heeft ook niet meer nodig. En voelt zich bevrijd. “Voor ons was de ontdekking van deze minimalistische levensstijl een keerpunt”, zegt Rike.

”Het doet ons echt goed.”

Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Griekenland: eerst trok het gezin naar het oosten. Op hun blog ‘Wir Woanders’ (‘wij ergens anders’) deden ze verslag over hun reis. De website en ook Instagram staat vol mooie foto’s die onderweg zijn ontstaan. Broer en zus arm in arm in de avondzon. De Griekse vesting Akrokorinthos. Het dochtertje dat aan het strand zit en met haar kleurpotloden de zee tekent. Een schaapsherder met zijn kudde in een verlaten Roemeens landschap. Rike en haar zoontje in het zwembad. Het zijn foto’s die vertellen over een onbezorgd leven.

Ze trokken eropuit met het Carado-model A 464. Het bijzondere aan de voertuigen van de A-serie is dat ze door het alkoofbed boven de bestuurderscabine meer ruimte bieden om te slapen en te wonen. Voor het gezin van vier was dat perfect. “We voelden ons echt thuis in de camper”, vertelt Steve. “In de meer dan zeven meter lange camper was er altijd voldoende ruimte. Krap voelde het nooit aan. Het mooiste aan het mobiele reizen is sowieso dat je zoveel buiten bent, dat je buiten speelt, eet, leeft. De natuur wordt je woonkamer als het ware.”

Hun beroep hebben Rike, die inmiddels 36 jaar is, en de 38-jarige Steve voor deze reis niet moeten opgeven.
Dat is het grote voordeel van de digitalisering: je kunt overal, ook onderweg, je opdrachten blijven uitvoeren en met je klanten in contact blijven. Meer dan een router en een laptop heb je daarvoor niet nodig. Het digitale ‘nomadenbestaan’ wordt voor steeds meer mensen een aantrekkelijke manier van werken, een welkom alternatief voor de dagelijkse sleur op kantoor en de ‘nine to five’-baan – vooral voor ondernemers zoals Rike en Steve.

In het begin waren ze op hun reis vaak rusteloos. Ze wilden steeds weer nieuwe plaatsen zien, nieuwe culturen en landen ontdekken, nieuwe mensen leren kennen. Ze werden gedreven door hun honger naar avontuur. Maar hoe langer ze onderweg waren, hoe meer deze onrust afnam. Definitief verdwenen was ze in Portugal, waar ze afgelopen november arriveerden. Het gezin was naar het land in het zuidwesten van Europa gereden om er te overwinteren. “Portugal is ongelooflijk mooi. We waren helemaal overweldigd door het landschap daar”, zegt Steve. “Vooral in de wintermaanden is het de moeite waard hier naartoe te reizen. Dan laat het land zich van zijn rustige kant zien, want dan zijn vrijwel geen andere toeristen onderweg en gaat het leven zijn eigen ontspannen gangetje.”

“Als je stopt met zoeken, vind je de mooie plekjes helemaal vanzelf”– daarvan zijn Steve en Rike inmiddels overtuigd. En ze hebben nog een tip: wie op reis meer wil beleven, moet er niet voor terugdeinzen om afgelegen wegen en secundaire routes te nemen. “Wie naar plaatsen gaat waar anders maar weinig toeristen komen, leert het land en de mensen veel intensiever en beter kennen. Vooral met een camper lukt dat bijzonder goed. Omdat je geen hotels nodig hebt, minder hoeft te plannen en gewoon zo goed als overal je kamp kan opslaan.

“Nu hebben we volledige vrijheid.”

In Portugal willen Steve en Rike met hun beide kinderen nu ook blijven. Een plaatsje aan de westkust, niet ver van Faro, heeft hun hart veroverd. Ze zijn helemaal weg van de sfeer daar, van de stranden waar ze nu gaan surfen en van de gastvrijheid van de mensen. Ze vertellen hoe ze op zaterdag na de markt, waarop de boeren van de regio hun verse fruit verkopen, de bewoners van het dorp ontmoeten op het kerkplein om koffie te drinken en hoe de kinderen dan samen spelen.

Het gezin heeft hier een klein appartement gevonden, het dochtertje gaat in het dorp naar school en Rike spreekt sowieso al langer vloeiend Portugees. “Hier willen we voorlopig blijven”, zegt ze. Ze zijn niet bang dat het moeilijk zou kunnen worden om van hieruit als fotografen en filmmakers te werken. Hun levensstijl heeft hen geleerd dat het heel goed lukt om met minder te leven. En je wordt er nog gelukkiger van ook. Het gezin wil niet terug naar de oude sleur. En wie weet, misschien trekken ze op een dag ook weer de wijde wereld in met hun camper? “We hebben nu alle vrijheid”, zeggen ze.

Dit zijn Steve en Rike Brookland. Samen met hun twee kinderen houden ze er een minimalistisch leven op na. In 2018 trokken ze een jaar lang met een Carado-camper door Europa. U leest alles over hen en hun leven op hun reisblog www.wirwoanders en op Instagram @wirwoanders.