Met de Carado I447 over het 'eiland van de schoonheid' Met de Carado I447 over het 'eiland van de schoonheid'

"We willen dit jaar niet in een wetsuit de koude zee in, we willen gaan snorkelen in lekker warm water."

Terwijl mijn man en ik weliswaar weer met het noorden hadden geflirt (we reisden in de zomer van 2019 in een camper naar Zuid-Engeland en in 2023 naar Schotland (klik hier voor het verslag), hebben we toen ingestemd met de wens van de kinderen en een bestemming in het zuiden gezocht. Het mocht niet te warm zijn, niet te ver van huis en er moest voor iedereen wel iets nieuws te vinden zijn. Nadat het Italiaanse vasteland, Sardinië en Kroatië ons te heet waren en we ook Elba al eens hadden bezocht, was de beslissing vrij snel genomen ten gunste van Corsica. Deze keer reisden we met de Carado I447 - een thuis op vier wielen dat niets te wensen overliet en een uiterst comfortabele metgezel was voor onze drie weken durende roadtrip.

Ik moet toegeven dat ik de organisatie van de roadtrip wat naïef heb aangepakt, omdat ik alleen de vergelijking had met onze vorige bestemmingen - Zuid-Engeland en Schotland - die een stuk minder toeristisch zijn. Als gevolg daarvan was ik eigenlijk veel te laat met het boeken van de veerboot (namelijk twee weken voor het begin van de reis) en hebben we slechts op het nippertje een overtocht kunnen boeken. We moesten op dat moment ook weten wanneer we terug wilden reizen van Corsica naar het Italiaanse vasteland, want we wilden niet het risico lopen dat we niet op tijd thuis zouden zijn. Ik was gewend dat het in het Verenigd Koninkrijk heel anders was - hier kon je de veerboot op dezelfde dag boeken of zelfs direct aan het loket in de haven, zelfs in het hoogseizoen. Na deze ervaring zijn we meteen achter onze laptops gaan zitten om te kijken hoe het zat met de beschikbaarheid van campings. Ook hier waren we van plan om van plaats naar plaats te rijden en gewoon te blijven waar we het prettigst vonden. Tijdens dit onderzoek realiseerden we ons ook dat bijna alles volgeboekt was voor onze reisperiode (in ieder geval op de campings waar je kon reserveren). Dus zette ik een nachtdienst in en vond met veel geluk een geweldige kampeerplaats op een camping die ik al op het oog had en boekte deze voor de eerste vijf nachten op het eiland (Spoiler: het was de mooiste camping op het eiland). De rest van de twee weken die we op het eiland doorbrachten, boekten we altijd ter plaatse. Ik zou dit echter niemand aanraden in juli/augustus.

Boek vroeg! Voor een kampeertrip naar het zuiden in hartje zomer zou ik minstens drie tot zes maanden van tevoren boeken en niet zomaar ergens heen gaan. De mooiste kampeerplaatsen zijn dan nog beschikbaar en je kunt een stressvrije vakantie tegemoet zien.

De I447, de integraal camper van Carado, was zoals gezegd de perfecte reisgenoot. Het gevoel van ruimte was zo royaal en de naadloze integratie van de bestuurderscabine was bijzonder comfortabel. Er was meer dan genoeg ruimte voor ons vieren. We waren vooral onder de indruk van de afmetingen van de bedden achterin (tot 225x210 cm) en voorin (150x200 cm); deze ligplekken waren erg knus en boden privacy. Het eenvoudige, moderne ontwerp en de goed doordachte elementen maakten onze campervakantie ook dit jaar weer tot een absoluut plezier. De bergruimte was meer dan voldoende en de garage aan de achterkant was een echt ruimtewonder. We hielden ook bijzonder van de gezellige zithoek, de ruime keuken en de grote koelkast met vriesvak. Ook de afscheidbare badkamer met aparte douche was onmisbaar. Hierdoor waren we niet afhankelijk van de sanitaire voorzieningen op de campings, wat de grootste luxe is (vooral voor mij).

Omdat we afhankelijk waren van de dienstregeling van de veerboot, hadden we twee dagen om van ons huis naar de overtochthaven Livorno te komen - een totale afstand van 800 kilometer. Als we een dag meer hadden gehad, waren we zeker nog een nacht gebleven op onze eerste stop, Camping Fusina, in Venetië en hadden we de stad niet alleen van een afstandje bekeken. De camping is ideaal voor uitstapjes naar de lagunestad, want hij ligt vlak naast de haven en er is meerdere keren per dag een bootverbinding. Ik zou de camping echter niet aanraden voor meer dan een tussenstop.
 

De volgende dag begonnen we aan onze reis door Italië, door steden als Padua, Ferrara, Bologna en Florence. Helaas konden we geen van deze steden bezoeken vanwege de tijdsdruk, maar het feit dat we een paar dagen voor Florence hadden gepland aan het einde van onze roadtrip maakte het draaglijker. We bereikten de veerboothaven in Livorno rond 16.00 uur, waar we de nacht vlak voor de veerboot doorbrachten. We konden zelfs een korte rondleiding door de stad krijgen.
Tip: Ik kan je aanraden om direct bij de haven van Livorno te overnachten. Met een ticket voor de veerboot kun je gratis overnachten op een camperplaats. Als je voor 18.00 uur aankomt, kun je zelfs in het hoogseizoen nog een staanplaats krijgen.

De volgende dag vertrokken we om 8 uur 's ochtends op de boot richting Corsica. De overtocht met Corsica Ferries was leuk en gezellig. De binnenspeeltuin was geweldig en we waren ook aangenaam verrast door de catering.
Na een overtocht van vier en een half uur naar Bastia, gingen we rechtstreeks van noord naar zuid naar onze eerste camping 'Camping Chez Antoine'. De route via Corte door het midden van het land was prachtig en ook goed te doen met een camper.

Bij Chez Antoine hadden we meteen de jackpot: Een prachtig, lang, grofkorrelig zandstrand met een kleine baai en een rustige familiecamping met een geweldig strandrestaurant en broodjesservice. Niets meer en niets minder - en precies goed voor ons. De volgende vijf dagen waren heerlijk ontspannen, het weer was de hele tijd prachtig, maar (nog) niet te heet, onze kampeerplaats direct aan zee was goud waard, de zee was warm en - ons hoogtepunt - onze jongste leerde snorkelen en werd beloond met een levendige onderwaterwereld met ontelbare kleurrijke vissen en schelpen. Terugkijkend kunnen we zeggen dat deze camping voor ons de mooiste van het eiland was.

Nadat we vijf dagen lang nietsdoen hadden gevierd, hadden we na ons vertrek uit Chez Antoine twee programmapunten op de agenda staan: Filitosa en Bonifacio.

Filitosa, op slechts een kwartiertje van de camping, wordt beschouwd als een van de belangrijkste plaatsen van megalithische cultuur in Europa. Hier kun je zeer goed bewaard gebleven menhirbeelden en Torreaanse kastelen zien. We hebben genoten van de excursie en naast de woningen en standbeelden herinneren we ons ook de 1200 jaar oude olijfboom en de machtige kurkeiken.

Tip: In de zomer kun je de site het beste vroeg in de ochtend of laat in de middag bezoeken. Niet in de middagzon, zoals wij deden ;)

Daarna reisden we 82 km zuidwaarts naar Bonifacio. Ik keek er al weken naar uit om deze stad te bezoeken. Met zijn spectaculaire ligging op de kliffen, de oude steegjes, de citadel en de haven is het echt pittoresk en mijn man en ik waren het erover eens dat dit zeker niet ons laatste bezoek zou zijn.

Tip: Een boottocht is hier een echte aanrader. Het uitzicht op de stad vanaf zee en het omringende landschap met droomstranden en baaien is adembenemend. Ik zou echter zeker aanraden om een zwemvest mee te nemen voor kleine kinderen, want de golven (althans tijdens onze tocht) waren erg levendig.

We kwamen 's avonds aan op de camperplaats 'I pini'. Het was heel gunstig gelegen, direct aan het prachtige strand van Palombaggia en perfect voor een tussenstop. De volgende ochtend gingen we meteen na het opstaan naar het strand, waar we twee uur in absolute rust doorbrachten. Hoewel er in het water niets spannends te zien is, is het witte, langzaam aflopende strand gewoonweg prachtig. Omdat er bijna geen golven waren, was het strand ook ideaal voor onze vierjarige. Tegen de tijd dat de drukte (geen understatement) rond 10.30 uur het strand begon op te stromen, hadden we onze spullen al gepakt en gingen we op weg naar onze volgende stop in de bergen. We wilden de komende dagen zoveel mogelijk van het eiland zien.

Omdat we nog steeds geen plan hadden voor waar we de resterende acht nachten op het eiland wilden doorbrengen, reden we het binnenland in naar het westen. Het eerste stuk naar de camping 'U Sortipiani' was kort en we brachten de rest van de dag door met relaxen in de rivier (direct naast de camping) en het zwembad. We werden omringd door ontelbare kurkeiken en hoewel de camping op leeftijd raakte, was het een fijne plek om te verblijven en te zwemmen. De volgende dag begon onbewust de meest uitdagende etappe van onze reis. De route over de Col de Vergio pas naar Ota was op sommige plaatsen goed ontwikkeld, maar meestal single-track, met overhangende stukken en niet goed beveiligd tegen valpartijen. Ik ben erg blij dat mijn man zijn moed heeft behouden en ons naar de volgende tussenstop op 'Camping Funtana de l'Ora' heeft gebracht. Hier zijn we eerst bijgekomen van de avontuurlijke route bij het zwembad. Aan het eind van de middag liepen we naar de rivier, die een ingang heeft tegenover de camping, en wandelden van pomp naar pomp. Het was een geweldige ervaring en de kinderen vonden het geweldig. Dat alleen al maakte de overnachting op deze camping de moeite waard.

Ondertussen werd het steeds heter - zelfs in de bergen en op de rivieren - en dus besloten we dat we onze volgende camping weer direct aan zee wilden hebben, want daar was tenminste wind. We reden eerst richting Calvi, een prachtig stadje waar we alleen stopten om te lunchen. Omdat we in de omgeving nergens een camping direct aan zee konden vinden, besloten we weer naar het zuidwesten te gaan, omdat het ons daar erg goed beviel. Het was echter niet mogelijk om een reservering te maken bij een van de campings die we hadden uitgekozen, dus we moesten het erop wagen. Onze bestemming was 'Camping Fautea', waar we om 18.00 uur de laatste vrije plaats wisten te bemachtigen. Die dag waren we gewoon blij dat we ergens konden overnachten. In principe hadden we de camping wel leuk gevonden, maar hij is meer geschikt voor tenten. Dus de volgende dag reisden we nog eens 20 km naar het zuiden om een droomcamping te vinden, maar we vertrokken met een bezwaard hart. 

Camping Villata ligt tussen de baaien van Pinarello en Saint Cyprien. De plaatsen in het duingebied direct aan het strand zijn prachtig, maar de twee beschikbare plaatsen lagen in de brandende zon.Omdat er geen elektriciteit was en we niet eens onze ventilator konden laten draaien (die we 's nachts altijd nodig hadden vanwege de hitte), was het geen optie voor ons. Ik zou het echter wel aanraden vanwege de ligging in een geweldig natuurgebied. Belangrijk om te weten: De minimale verblijfsduur voor kampeerplaatsen in de duinen is vier nachten en de camper mag gedurende deze tijd niet verplaatst worden. We stonden opnieuw voor de vraag waar we nu naartoe moesten. De kinderen wilden heel graag weer gaan rivierzwemmen, dus gingen we weer richting het noorden. Tien kilometer landinwaarts vanaf Solenzara kwamen we na een korte rit terecht op 'Camping U Ponte Grossu'. Een prachtige camping direct aan de rivier met tal van activiteiten zoals canyoning en klimmen. Helaas was er ook hier geen schaduw op de vrije plaatsen, dus hebben we de rest van de dag in de rivier doorgebracht😊

Tijdens mijn avondonderzoek vond ik toevallig een camping in het noorden direct aan zee die van tevoren geboekt kon worden, dus we reden er de volgende dag heen. Gelukkig is Corsica niet al te groot en dus kwamen we na tweeënhalf uur aan bij onze laatste stop op het eiland, waar we nog vier ontspannen nachten en dagen konden doorbrengen.

Camping 'U Sole Marinu' bij Saint-Florent was weer eens een buitenkansje. Een rustige, goed georganiseerde camping met een vriendelijk team, een winkeltje, restaurant en strandbar. Zodra we aankwamen, was er een plaats direct aan zee beschikbaar, die perfect was voor de grootte van onze camper. Door de aanhoudende hitte brachten we het grootste deel van de volgende vier dagen door in en rond het water met de SUP. Er waren ook geweldige kliffen om van af te springen en veel te ontdekken onder water.

En de zonsondergangen waren fantastisch. Na vier dagen vertrokken we vroeg in de ochtend naar onze veerboot, die op ons wachtte in Bastia, 30 minuten verderop.

In de middag, na bijna anderhalf uur rijden, kwamen we aan bij onze laatste stop - de 'hu Firenze Camping' in Florence. En ook deze camping kan ik absoluut aanbevelen. Gloednieuw, goed uitgerust en georganiseerd, met restaurants en een supermarkt op het terrein, op slechts drie kilometer van het stadscentrum en perfect verbonden met een goedkope shuttle. Ons hoogtepunt: het grote zwembad, dat veel te bieden had, vooral voor de kinderen.
Florence was een ervaring voor het hele gezin. De kathedraal voor het eerst live en in kleur zien was adembenemend. Natuurlijk aten we een veel te duur ijsje op het Piazza del Duomo en onderhandelden we over prijzen in een leren tassenwinkel. We verkenden het Uffizi, zagen Botecelli's Venus en Caravaggio's Medusa 'in het echt', bekeken de standbeelden op het Piazza della Signoria in Florence en verkenden de omgeving van Florence met de hop-on hop-off bus (ik raad de Linea B aan). Op de derde dag stonden we op en gingen we op weg naar huis.

Zou ik de volgende keer iets anders doen? Ik zou de overtochten ruim van tevoren boeken - minstens zes maanden van tevoren - en goede plaatsen op onze favoriete locaties reserveren. Ik zou aanraden om in juni of september te reizen. Als het hoogzomer is, dan zeker in juli en niet in augustus - omdat er in deze maand vakantie is in zowel Frankrijk als Italië en je het verschil echt voelt op het eiland. Mijn vier aanbevelingen voor veertien dagen Corsica met een camper zouden zijn: vier nachten op 'Camping Chez Antoine', een nacht op 'Camping L'Araguina' om Bonifacio te bezoeken, vier nachten op 'Camping Villata', twee nachten op 'Camping U Ponte Grossu' om in de rivier te zwemmen en vier nachten op 'Camping U Sole Marinu' direct aan zee en niet ver van de veerboot.
Calvi, Porto-Vecchio en L'Île Rousse zijn zeker ook een bezoek waard - maar helaas kan ik hier geen campings aanbevelen.

Drie weken achter elkaar reizen was opnieuw ongelooflijk verrijkend. En hoewel de hitte ons soms echt te veel werd, zouden we de vele prachtige indrukken die we op deze reis hebben opgedaan niet willen missen. Corsica is zo divers - van geweldige stranden tot het bergachtige binnenland (er zijn hier meer dan 50 toppen van 2000 meter) tot de charmante stadjes en de vele buitenactiviteiten, er is voor elk wat wils op dit eiland.

Blijf op de hoogte en ontvang actuele en interessante informatie over de Carado reiswereld met onze nieuwsbrief! Registreer nu en blijf van alles op de hoogte!