Een vriend vroeg het me kort voor het begin van onze reis van drie weken. Ik moest even nadenken over waarom we de meest noordelijke regio van Groot-Brittannië kozen en ik kwam met veel redenen.

Vanuit Opper-Oostenrijk reden we via Leutkirch, waar we onze reisgezel, de Carado T459, oppikten. Vervolgens maakten we een stop in Malans, Zwitserland, voordat we Calais bereikten. Van daaruit namen we de veerboot naar Dover en onze reis ging verder via Cambridge (wat een prachtige plek om te studeren) en Durham (in de voetsporen van Harry Potter) op weg naar Edinburgh. De reis naar Schotland duurde vier dagen. Van daaruit gingen we naar Inverness, waar we begonnen aan het hoogtepunt van onze reis: twaalf dagen langs de North Coast 500, of NC500, om het land op zijn mooist te zien. Daarna reden we via Glasgow terug naar Dover, Calais en uiteindelijk Parijs, waar we de stad voor het eerst (!) verkenden. Na een verblijf van twee dagen reden we rechtstreeks terug naar Leutkirch, waar we met tegenzin "onze" camper inleverden. In totaal waren we 21 dagen onderweg, wat de perfecte duur was voor deze route.

We kozen voor de Carado T459, een halfintegraal camper die vanaf het begin als een thuis aanvoelde. Modern, strak design en functionaliteit - voor ons vieren was het de perfecte reisgenoot. Ondanks zijn compacte lengte van 739 cm was het een waar opbergwonder. Met een ruime garage achterin en doordacht geplaatste kastjes was er meer dan genoeg ruimte voor de bagage van een gezin van vier personen. Wat we vooral ingenieus vonden, was het grote, gezellige woongedeelte dat met een paar eenvoudige handelingen kon worden omgetoverd tot een royale woon-eetkamer. De achterbank kon eenvoudig worden omgebouwd tot twee banken, de bestuurdersstoelen konden worden omgedraaid en in het midden was er een in hoogte en opzij verstelbare tafel die kon worden opgeklapt of open gebruikt.

Een absoluut hoogtepunt was de badkamer met douche, een onmisbaar comfort voor ons om niet afhankelijk te zijn van campingfaciliteiten. Dankzij deze voorziening hadden we de mogelijkheid om tot drie dagen off-grid te blijven en onafhankelijk te zijn (Opmerking: In Schotland kun je niet zomaar overal parkeren, maar er zijn veel fantastische plekken waar overnachting is toegestaan).

We voelden ons ook heel comfortabel in de twee tweepersoonsbedden. Een ervan was een neerklapbaar bed dat overdag tot het plafond kon worden opgetild. Het andere bed stond in een aparte slaapkamer. Dit was vooral praktisch voor ons omdat ons jongste gezinslid meestal vroeger in slaap viel terwijl wij met onze 11-jarige dochter tot laat in de avond Phase 10 en andere spelletjes speelden. W

De North Coast 500, of "NC500", is een 800 km lange route langs de kust in het noordelijkste deel van Schotland, weg van het massatoerisme en ongelooflijk divers. De combinatie van de Highlands en de zee was perfect voor ons. De rit van halte naar halte was elke keer weer een hoogtepunt omdat het landschap gewoon adembenemend mooi en zo gevarieerd is.

"De reis is de bestemming - in geen enkele vakantie heb ik dit gezegde zo sterk gevoeld."

 

Het is vooral opmerkelijk dat we zoveel kilometers hebben afgelegd op deze reis (in totaal meer dan 6.000) en dat we niet met het vliegtuig reisden. Hierdoor realiseerden we ons hoe ver we eigenlijk van huis waren. Het was voor ons allemaal spannend om te zien hoe de vegetatie en het landschap geleidelijk veranderden naarmate we verder naar het noorden reden. Deze reis liet ons de betekenis van de uitdrukking "De reis is de bestemming" voelen op een manier die geen van onze vorige vakanties deed.

Niet alleen Schotland zelf was indrukwekkend, maar ook de vele onvergetelijke momenten die we op de heen- en terugweg beleefden.

We gebruikten de "park4night" app om (bijna) al onze parkeerplaatsen te zoeken, wat erg overzichtelijk en handig bleek te zijn. We verbleven bijna uitsluitend op campings of bouwterreinen en betaalden voor onze accommodaties. Verder hebben we ons best gedaan om producten van lokale producenten te kopen om iets terug te geven aan het land. Schotland biedt goed onderhouden wegen, parkeerplaatsen en afvalverwerkingsfaciliteiten, en de meeste attracties zijn gratis toegankelijk.

Toen we 's avonds laat aankwamen in de haven van Calais, hadden we hetzelfde geluk als in 2019 om een overnachtingsplek te vinden op de parkeerplaats op het terrein. Dit keer boekten we online (ongeveer een uur voor onze aankomst) via Direct Ferries. Het was echter ook mogelijk geweest om ter plekke tickets te kopen. De volgende ochtend vertrokken we iets voor 10 uur naar Dover. Het kustlandschap rond Calais is erg schilderachtig en de krijtrotsen bij Dover zijn een must om te zien. Ik kan alleen maar aanraden om de veerboot te nemen (overdag!). We hadden dit keer bijzonder goede ervaringen met Irish Ferries. Met een grote speelruimte en redelijk goed uitzicht op het dek, sprak het ons meer aan dan P&O.

Na aankomst in Dover gingen we meteen op weg naar Schotland. Na een korte omweg naar Cambridge (zou ik graag een keer van dichtbij willen bekijken), bereikten we uiteindelijk Cromwell. Het was trouwens behoorlijk druk op de campings in Engeland. Na enige moeite vonden we uiteindelijk een overnachtingsplek bij Milestone Caravan Park. Niet echt goedkoop, maar wel heel goed onderhouden!

De volgende dag vervolgden we onze reis naar het noorden, met als bestemming Bamburgh, onze eerste stop aan zee. De kinderen konden haast niet wachten. Op de middag maakten we een stop in Durham om de prachtige oude stad en de kathedraal te verkennen (toegangsprijs: £5). Scènes voor de Harry Potter-films (Philosopher's Stone, Chamber of Secrets en Prisoner of Azkaban) werden hier opgenomen. De kerk en de kloostergangen zijn zeer indrukwekkend en zeker een bezoek waard. Een kleine tip: navigeer niet rechtstreeks naar de kathedraal; we hadden het gevoel dat we door een voetgangersgebied reden. Uiteindelijk vonden we voldoende parkeerplaatsen voor de Durham University (Elvet Riverside I).

Alnwick Castle, een andere hotspot voor Harry Potter fans, lag ook op onze route, maar we besloten het over te slaan omdat onze kleine heel graag naar zee wilde.

Rond 17.00 uur bereikten we Budle Farm Campsite - een eenvoudig veld, maar met een fantastische ligging direct aan zee. Tot de avond brachten we onze tijd door op het enorme zandstrand, waar we onze benen strekten na de lange rit, de drone uitprobeerden, in het zand groeven en natuurlijk schelpen verzamelden.

De volgende dag reden we langs de kustweg van Wick, John O'Groats en Thurso naar Durness. We vonden het noordwesten niet bijzonder opmerkelijk. Pas kort voor Bettyhill wordt het landschap spectaculair en elke kilometer is een genot.

"Wanneer je denkt dat het niet mooier kan worden, beneemt het uitzicht na de volgende bocht je weer de adem - zo hebben we onze roadtrip ervaren."

 

Als we de route nog eens zouden doen, zouden we waarschijnlijk kiezen voor de route via Altnaharra naar Tongue door het binnenland. Het gebied rond Durness is prachtig! Maar omdat het wat kouder, erg winderig en bewolkt was, hebben we maar één nacht doorgebracht op een camperparkeerplaats (H796+64C, Durness, Lairg IV27) vlak bij het strand. De naburige camping, Sango Sands Oasis, is pittoresk en zeker een plek om langer te blijven als het mooi weer is. Onderweg maakten we een korte stop bij Balnakeil Beach. Dat is ook een fantastische plek om te verblijven!

Na een schilderachtige rit van slechts drie kwartier bereikten we de plek die we waarschijnlijk nooit zullen vergeten. Terugkijkend was dit het absolute hoogtepunt van onze reis - genesteld in glooiende duinen, omgeven door ruige kliffen tussen schapen- en paardenweiden: Oldshoremore Beach. Hier brachten we twee nachten door op een nieuwe camping (5 pond) met een adembenemend uitzicht. Met pijn in het hart moesten we ons afscheuren van deze plek (maar we komen zeker terug).

Ik heb de volgende camping een paar dagen van tevoren geboekt, specifiek voor vijf nachten. Net als bij onze eerste roadtrip door Zuid-Engeland realiseerden we ons dat het vooral voor de kinderen belangrijk is om ergens aan te komen en langer te blijven. Zonder te weten hoe mooi Achmelvich Bay is, boekte ik in een opwelling een plekje op de Shore Caravan Site vlak bij het strand. Het is een eenvoudige, prachtig gelegen familiecamping met een kleine winkel en keuken. Tip: Probeer de patat+kaas 😊

"Is er een gevoel van aankomst tijdens een roadtrip? ABSOLUUT!"

 

Het was een heerlijk ontspannende tijd - zelfs voor ons volwassenen. We hadden eindelijk tijd om te lezen, speelden elke dag jeu de boules op het strand, klommen rond de omringende rotsen, maakten kralenarmbandjes en zagen zelfs dolfijnen. En ik ging de zee in - met een wetsuit, maar ik ging erin.

De heldere turquoise zee, het witte, Caribische zandstrand en de kale rotsen rondom. Het landschap was gewoon ongelooflijk mooi. Vaak zat ik daar gewoon uren naar de zee te staren. Een plek waar je gemakkelijk zes dagen en langer kunt blijven.

Op het Sands Caravan and Camping Park met uitzicht op het Isle of Skye en de Buiten-Hebriden hadden we graag langer willen blijven dan slechts één nacht. Een enorme speeltuin, zandduinen, een prachtig lang strand en een leuk restaurant met behoorlijk goede vegetarische haggis lieten niets te wensen over. Hoewel er hier meer toerisme was, was het nog steeds erg ruim opgezet.

Op de een-na-laatste dag in Schotland reden we door Inverness, langs Loch Ness, naar het Glenfinnan Viaduct (Harry Potter-fans weten hoe het zit). Conclusie: De route naar Inverness en dus het laatste deel van de NC500 was echt pittoresk. Loch Ness kun je echter overslaan. Ongelooflijk toeristisch, geen enkele gratis parkeerplaats en op geen enkele manier bijzonder. Het gebied rond het Glenfinnan Viaduct was ook druk (wat we niet gewend waren vanuit het noorden). We bleven er dus niet lang en genoten in plaats daarvan van het gebied bij Loch Eilt voordat we op weg gingen naar Glencoe, waar we onverwacht een fantastische afsluiting van onze reis hadden.

"Loch Ness en het Glenfinnan Viaduct - je kunt het, maar je hoeft het niet te doen."

 

In Glencoe vonden we een parkeerplaats (Loch Achtriochtan Car Park) voor overnachting waar we sprakeloos van waren. Omgeven door bergen, watervallen, een meer, een beekje en ontelbare schapen. Absoluut adembenemend!

Voor de terugreis hadden we nog twee nachten in Parijs gepland, omdat niemand van ons daar eerder was geweest. Ik kan Camping Sandaya Paris Maisons-Laffitte aanraden - de verbinding met het centrum is goed en de camping is mooi gelegen aan de Seine. Parijs heeft me helemaal betoverd, maar dat is een ander verhaal 😊

Na 21 dagen roadtrippen was het niet gemakkelijk voor ons om onze camper, de Carado T459, terug te brengen. We hebben zoveel mooie herinneringen aan deze drie weken.

Het zal zeker niet onze laatste campervakantie zijn - integendeel, we kunnen ons geen betere manier van vakantie voorstellen. We dromen al van onze volgende reis: Zuid-Frankrijk en de Franse Atlantische kust zouden ons erg aanspreken. Ooit gaan we zeker terug naar Schotland. We willen graag het Isle of Skye en de Hebriden zien en Oldshoremore Beach en Achmelvich Bay zullen zeker weer op het programma staan. Ik kijk er nu al naar uit!